.
N. Gómez Dávila (1922-1995) po okresie bezkrytycznego zachwytu, coraz częściej jest krytykowany na prawicy. „Samotnik z Bogoty”, piszący niezwykle inspirujące scholia, był co prawda tradycjonalistą, ale odżegnywał się od tomizmu.
Krytycy zarzucają mu fideizm. Niektórzy nawet zadają głośno pytanie: czy właściwie można go uznać za ortodoksyjnego katolika? Paradoks polega na tym, że chodzi tu o człowieka, który uważał, iż: „Katolicyzm jest moją ojczyzną”.
Ale zostawmy specjalistom teologiczno-filozoficzne rozważania na temat światopoglądu Kolumbijczyka. Jeśli pominiemy scholia o wydźwięku filozoficznym, a zajmiemy się stricte edukacyjnymi, to trudno się z nimi nie zgodzić. (Cytaty z innych autorów na edukacji-klasycznej.pl znajdziesz na życiowe cytaty)
Wybrałem kilka z nich. Zapraszam do lektury.
N. G. Dávila:
O wychowaniu i edukacji (wybór)
tłum. Krzysztof Urbanek
* * *
Kto nie nauczył się łaciny i greki, żyje w przekonaniu, choćby nawet temu zaprzeczył, że jest tylko w połowie kulturalny.
* * *
Zaprzestanie nauczania starych prawd, w które obfituje literatura łacińska i grecka, jest pozbawieniem człowieka alfabetu ludzkiej mądrości.
* * *
Greka i łacina kształcą, gdyż przekazują wizję świata, która jest antagonistyczna do wizji aktualnej.
* * *
Kalokagathia ostatecznie rozpada się tylko wraz z nowożytną autonomią etyki.
Chrześcijańska katedra różni się od helleńskiej świątyni, jednak bonum i pulchrum nie rozdzielają się w klimacie religijnym.
* * *
Kościół kształci; pedagogika współczesnego świata zaledwie instruuje.
* * *
Dusze, których nie pielęgnuje chrześcijaństwo, nigdy nie dojrzewają.
* * *
Wyłącznie ręce duchownych umiały – przez kilka stuleci – polerować zachowanie i duszę.
* * *
Młodzieniec, sądząc, że ryczy jak lew, ryczy jak osioł.
* * *
Młodzieniec w końcu dojrzewa, gdy to, co stare, przestaje mu się automatycznie wydawać złe, a to, co nowe – dobre.
* * *
Bez podstawowej oświaty całkowite ogłupienie narodu jest niemożliwe.
* * *
To, że mistrz przestaje być modny, nie dotyka mistrza, lecz jest przyczyną intelektualnej zapaści jego ucznia.
* * *
Można być uczniem wyłącznie tego, kto uczy banałów.
Oryginalność mistrza staje się u ucznia małpią miną.
* * *
Strzeżmy się przed technicyzacją nawet tego, co ewidentnie nadaje się do technicyzacji
* * *
W każdej jednostce jest uśpiony zalążek grzechów i zaledwie echo cnót.
* * *
Wybór na podstawie:
N. Gómez Dávila, Następne scholia do tekstu implicite, tłum. K. Urbanek, Warszawa 2008
N. Gómez Dávila, Nowe scholia do tekstu implicite, tłum. K. Urbanek, Warszawa 2009
Wydawnictwo Wydawnictwo Furta Sacra.
Fotografia: N. Gómez Dávila, rok 1930, za Wikipedia.
ZAMÓW KSIĄŻKĘ
