
.
Głównym przejawem pychy jest, czyli nieposłuszeństwo. Bez posłuszeństwa niemożliwe jest właściwe prowadzenie dziecka. O ile “usprawnia ono wolę człowieka w spełnianiu woli cudzej” (św. Tomasz z Akwinu), to nieposłuszeństwo buntuje się w spełnianiu poleceń przełożonych.
Warto podkreślić, iż omawiana cnota ma głębokie uzasadnienie społeczno-moralne. Akwinata pisał o niej tak:
“W wyniku samego porządku naturalnego, ustanowionego przez Boga w przyrodzie byty mniej doskonałe z konieczności poddają się oddziaływaniu bytów doskonalszych. Podobnie w świecie ludzkim na podstawie prawa naturalnego i Bożego podwładni winni okazywać posłuszeństwo przełożonym”.
Znaczenie posłuszeństwa

Kłótliwość a pyskowanie
Nieposluszeństwo zawsze wynika z pychy, która może się ujawniać poprzez kłótliwość i swarliwość. Jak zauważa św. Tomasz z Akwinu u źródeł kłótliwości nie tyle leży sama materia sporu, co specyficzny charakter rozmówcy.
Człowiek kłótliwy stawia veto nie z powodu odrębnego zdania w danej kwestii, lecz po prostu z premedytacją, złośliwie, drażni się z rozmówcą. Interesuje go spór, a nie rozwiązanie problemu! W sytuacjach wychowawczych owa kłótliwość przyjmuje formę pyskowania, tzn. agresywnego podważania lub komentowania polecenia przełożonego.
Sposób postępowania
Doraźnie zaś polecenia powinny być zdecydowane, oparte na pewności siebie, determinacji w głosie, w miarę potrzeby operując roztropnie groźbą kary. Polecenie uzupełnione uzasadnieniem w rodzaju “zrób to, bo…” – może być nieskuteczne, gdyż daje okazję do dyskusji (czytaj: wykłócania się). Słowem – niepotrzebnie stymuluje wadę do jej uaktywnienia.
Artykuł ten jest fragmentem większego tekstu, który ukazał się w pracy zbiorowej „Bogactwo młodości wyzwaniem dla wychowawców XXI wieku” wydanej przez Instytut Edukacji Narodowej i Wydawnictwo KUL.
ZAMÓW KSIĄŻKĘ




