.
Brak powściągliwości jest wadą, która dezorganizuje życie i przeszkadza w osiąganiu celów zawodowych i osobistych. Sprawia, że dane osoby szybko angażują się emocjonalnie w dany pomysł czy ideę, ale równie szybko wypalają się i rezygnują z powziętych zamierzeń. Najczęściej dotyczy to młodej, nieuformowanej psychiki, choć takie zachowania można spotkać także u dorosłych.
Jak to wygląda w praktyce? Dzieci po obejrzeniu filmu o strażakach – chcą być strażakami; po meczu piłkarskim – piłkarzami itd. Dorośli zaś widząc np. perspektywę zarobienia dużych pieniędzy „podpalają się”, biorą kredyty czy zakładają firmę. Problem w tym, że robią to bez chłodnej kalkulacji i szczegółowej analizy.
Energia pierwszej fazy
Na początku zatem jest pomysł, myśl, idea, którą chce się zrealizować. Najlepiej zaraz, natychmiast. Czas jest czymś co szczególnie denerwuje taką osobę; planują i planują, to lubią najbardziej. Intensywnie przedstawiają sobie w myślach ewentualne sukcesy związane z pomysłem (ile zarobią, jak będą sławni itp.). To pozwala im nakręcić się emocjonalnie i wyzwolić (w początkowej fazie) niespotykaną wręcz energię: mogą pracować dzień i noc.
Jeśli ktoś tonuje ich zapał, wówczas naraża się na gniew. Ze szczególnie niebezpieczną sytuacją mamy do czynienia w przypadku szefa firmy, który potrafi “zajeździć pracowników na śmierć”. Inna sprawa, że taki typ w praktyce zdarza się raczej rzadko (chyba że z nominacji, na państwowej posadzie). Nie ma on bowiem w sobie tyle wytrwałości i stałości, aby założyć i utrzymać własną firmę.
Działanie na takim poziomie napięcia psychicznego i emocjonalnego, plus zwykłe zmęczenie fizyczne, prowadzi do szybkiego wypalenia i rezygnacji z pomysłu czy idei.
Rezygnacja i powrót
Po krótkotrwałym, ale mozolnym wysiłku psychicznym i fizycznym organizm potrzebuje odpoczynku, odprężenia. Jednak taki stan zazwyczaj nie trwa długo. Wkrótce pojawia się kolejny pomysł. I tak cykl, co jakiś czas, się powtarza.
Ten “skokowy” sposób funkcjonowania pochłania mnóstwo energii i w wariancie uskrajnionym uniemożliwia osiągnięcie jakiegokolwiek celu życiowego. Z czasem przychodzi coraz większe rozczarowanie i pojawia się apatia wraz ze zniechęceniem
Powściągliwość i stałość
Jak wspomniałem na wstępie, przyczyną jest brak powściągliwości. Ale dołącza się tutaj także inna wada, zwana niestałością. Praca formacyjna powinna się koncentrować na ukształtowaniu odpowiadających im cnót:
- pierwsza (powściągliwość) – pozwala podchodzić z pewnym dystansem do nowych pomysłów, bez pośpiechu wciągać je na listę zamierzeń i nie ekscytować się nimi;
- druga (stałość) – zdaje sobie sprawę, że w realizacji danego przedsięwzięcia istotną rolę pełni czas i przygotowana jest na zmaganie z nim.
Powściąganie emocji przy planowaniu zadań i celów życiowych oraz wytrwałe dążenia do ich realizacji, to cenne umiejętności, o których nie powinno się zapominać wychowując dzieci. Jednak w czasach, gdy problemem w formowaniu młodych stała się narkomania, alkoholizm czy bandytyzm, mało kto zajmuje się takimi “głupstwami”.
A te “głupstwa” decydują w przyszłości o jakości życia.
ZAMÓW KSIĄŻKĘ
