Postanowienia, podziękowania i życzenia

.

Zacznę od końca, tzn. od życzeń, bo pewnie nie każdy (zwyczajem internetowym) doczyta ten tekst do ostatniego wersu. Życzę zatem wszystkim Czytelnikom i Współpracownikom szczerej zadumy przed stajenką betlejemską i spokojnej modlitwy do Narodzonego Jezusa Chrystusa, który niesie prawdziwy Pokój (nie ten światowy) i dzięki swej Łasce może nam go udzielić. Życzę również standardowo: zdrowia, życzliwości ludzkiej i radości w tych dniach i w Nowym Roku.

Z góry dziękuję za wszystkie życzenia, które otrzymam od Państwa.

Artykuły i wykłady

Teraz przejdę do podsumowań i postanowień. W tym roku napisałem 52 teksty, czyli piszę w tempie 1 artykuł na tydzień. Bywały lata, że pisałem więcej, teraz różne obowiązki sprawiają, że nie jestem w stanie skoncentrować się na pisaniu w większym zakresie. (W przyszłym tygodniu przypomnę te artykuły z 2014, które uważam za najlepsze. )

Mniej również jeździłem z wykładami. Nie ogłaszam się i nie narzucam, bo praktycznie poza sobotami (które zresztą nie chcę tracić na dojazdy) nie mam możliwości wykładania. Przyznam też, że w przeciwieństwie do większości ludzi nie lubię podróżować (typowa, zasiedziała „konserwa”).

A już tak całkiem na poważnie, to trzeba będzie nad tym popracować. Zdaję sobie sprawę, że książki tu nie wystarczą, że kontakt z Czytelnikami przez żywe słowo jest ważny. (Ba, niektórzy uważają, że tylko żywe słowo dociera skutecznie.) Zatem to pierwsze postanowienie na Nowy Rok: więcej jeździć! (Postanowienie celowo ma charakter ogólny, a to oznacza, że może być różnie z jego realizacją.)

Kursy internetowe

Nie „wyprodukowałem” w tym roku również żadnego kursu internetowego. Tak ciekawostkowo powiem, że wbrew pozorom, moje starsze kursy w postaci nagrań audio cieszą się sporym zainteresowaniem. Jest wielu Czytelników, którzy za pomocą różnych „empetrójek” słuchaniem nagrań wypełniają swój czas w drodze do pracy i z powrotem do domu. I bardzo dobrze, bo to świetny pomysł, by nie tracić „pustych godzin” w trakcie podróży, czy innych, mniej angażujących zajęć.

Mam zatem drugie postanowienie: nagrać przynajmniej jeden kurs (postanowienie konkretne, myślę, że realne).

Książka

Wreszcie coś, co mi się udało zrobić. Wydałem książkę: „Decyduj i walcz! Podstawy formowania charakteru” i skutecznie ją (przez własną firmę) dystrybuuję. Książka miała już dwa dodruki i pomimo, że nie jest sprzedawana przez wielkie sieci, hurtownie, sprzedaje się całkiem dobrze.

Mój plan (trzecie postanowienie) to tworzyć własną sieć dystrybucji w oparciu o zaprzyjaźnione środowiska i księgarnie. Dlatego zapraszam wszystkich, którzy mają jakiś związek ze sprzedażą i wydawaniem książek, do współpracy. Zwłaszcza, że od przyszłego roku zamierzam swoją stronę sprzedażową uzupełnić o ofertę zewnętrzną, czyli godne polecenia książki o tematyce pedagogicznej, które wpisują się w nurt edukacji klasycznej (czwarte postanowienie).

I ostatnie postanowienie. Pisze się książka. O czym? Ciągle o tym samym. Tylko, że tym razem chciałbym pokazać strategię i praktyczne sposoby kształtowania sprawności moralnych? Słowem – doprecyzuję metodę, którą będzie można upowszechniać tak, jak wiele innych współczesnych metod edukacyjnych. Nową pozycję planuję wydać we wrześniu przyszłego roku.

Myślę, że to najważniejsze postanowienie na 2015 rok i jemu podporządkuję pozostałe.

Podziękowania

Tymczasem dziękuję tym osobom, które pomagają i pomogli mi w dystrybucji książki. Poprzez informowanie znajomych, lajkowanie i udostępnianie na Facebooku (naprawdę widzę to i jestem wdzięczny).

Imiennie chciałbym podziękować tym, z którymi miałem zaszczyt w tym roku współpracować przy różnych projektach:

– Panu Pawłowi Królakowi z Tolle.pl (naprawdę jestem pod wrażeniem organizacji i działania firmy),

– Panom Wojciechowi Łapińskiemu i Krzysztofowi Wareckiemu

– Panu Pawłowi Pomiankowi,

– Pani Natalii Klocek,

– Panu dr Mikołajowi Krasnodębskiemu,

– Panu Pawłowi Tobole-Pertkiewiczowi z Multibook. PL,

– Panu Arkadiuszowi Robaczewskiemu,

– Redakcjom: „Naszego Dziennika” i „Egzorcysty”

– Stowarzyszeniu Kultury Chrześcijańskiej im. Piotra Skargi,

– Panu Krzysztofowi Staniosowi,

– Panu Radosławowi Brzózce,

– Panu Patrykowi Szadkowskiemu.

Przepraszam tych, których być może pominąłem (pamięć już nie ta).

ZAMÓW KSIĄŻKĘ