.
[important]
Wysłuchaj wersji audio artykułu „Dwa cytaty o radości” lub przeczytaj artykuł poniżej.
[Audio:https://archive.org/download/DwaCytaty/dwa%20cytaty.mp3]
Za tydzień planuję premierę mojego kursu internetowego: „FORMUŁA NADZIEI”. Przedstawię w nim pewien sposób na przezwyciężanie … trosk i zmartwień. Wcześniej, prawdopodobnie w czwartek, opublikuję fragment kursu. Zainteresowanych zachęcam do otwierania e-maili. Jeśli ktoś jeszcze nie znajduje się na mojej liści, to proszę zapisać się poniżej.
[/important]
Pierwszy cytat:
„Nie może człowiek prawdziwie się cieszyć, ni prawdziwie smucić, albowiem nie zna oddalenia zła od dobra”.
Przyznam, że jest to jedna z najważniejszych sentencji, jaką przeczytałem w życiu. Powyższe zdanie wyszło najprawdopodobniej spod pióra św. Jan od Krzyża lub od jednego z interpretatorów jego dzieł.
Oto rzeczywiste źródło ludzkiej „bojaźni i drżenia” – niepewność. Nie mamy pewności, jak blisko znajdujemy się od źródła Radości, choć zawsze możemy mieć … nadzieję, że jesteśmy blisko.
Cierpienie, czy to psychiczne, czy fizyczne, jest uciążliwe, ale gdy wyzyskamy je dla wieczności, ofiarujemy Panu Bogu, to może okazać się, że źródło Radości jest tuż za cienką ścianą.
Z kolei osoby na zewnątrz beztroskie, tryskające humorem, tak naprawdę mogą znajdować się daleko od prawdziwej Radości, gdy ich relacja ze Stwórcą nie będzie właściwa.
Ich śmiech będzie wtedy pusty.
Drugi cytat:
„Spoczynek jest zupełny wtedy, gdy z ruchu nie pozostało nic, a radość jest zupełna, gdy z pragnień nie pozostało już nic” (św. Tomasz z Akwinu II-II 28 a. 3 )
Uświadomienie sobie, że ograniczenie pragnień, to jednocześnie ograniczenie trosk, a tym samym większa podaż radości, to ważny element w rozwoju duchowym.
Na tym „padole łez” radość pełna nie jest możliwa, bo pragnienia zawsze nam towarzyszą. Dlatego asceza, która pomaga przezwyciężyć zbędne pragnienia, to sprawdzony sposób na życie zakonne. Ale do pewnego stopnia dotyczy także wszystkich nas.
Paradoks polega na tym, że ludzie dążą do radości poprzez zapokojenia wciąż większej ilości pragnień, które nieustannie mnożą. A to nie tędy droga…
Ktoś słusznie zauważył: „bogatym nie jest ten, kto ma dużo pieniędzy, bogatym jest ten, kto ma niewiele potrzeb”. Analogicznie jest w tym przypadku, radość rośnie, gdy nie mamy egoistycznych pragnień do zaspokojania.
Oczywiście w ziemskich realiach, tak jak wspomniałem, pragnienia będą nam zawsze towarzyszyły. Sztuka polega na tym, żeby odróżnić te konieczne, od tych niepotrzebnych i zrezygnować z tych drugich.
ZAMÓW KSIĄŻKĘ
