.
Czym jest szczęście? Szczęście to ostateczny cel naszych pragnień. Wszyscy, bez wyjątku, do niego dążą. Według Blaise Pascala – paradoksalnie – nawet samobójcy go szukają.
Zastanówmy się: jaki jest klucz do szczęścia?
Pieniądze
Nie ulega wątpliwości, że pieniądze są do życia niezbędne. Ale czy dają największą radość?
Skoro dobro człowieka polega na zachowaniu szczęścia, to pieniądze nie mają z nim nic wspólnego, bo pieniądze nie zachowujemy, lecz wydajemy (św. Tomasz).
Jeśli zaś stanowią porękę posiadania innych rzeczy, to łudzą nas tym samym posiadaniem tego świata, którego przecież nie jesteśmy właścicielami i nigdy nie będziemy.
Jak widać to błędny trop.
Sława
Niektórzy za szczęście uznają sławę i chwałę ludzką.
“Chwała to rozpowszechniona znajomość wraz z szacunkiem” (św. Ambroży).
Jednak wszyscy wiemy, że sława na pstrym koniu jeździ, zazwyczaj szybko mija lub jest po prostu fałszywa, bo nie opiera się na dobru i pozytywnych zasługach danej osoby.
Z drugiej strony, nawet sława ludzka zdobyta zasłużenie, po śmierci, na niewiele nam się przyda. Rzecz w tym, żebyśmy byli “słynni” w oczach Boga.
Władza
Szczęście to dobro doskonałe. Pokój absolutny.
Władza zaś opiera się na trosce i strachu. Widzimy zatem, że to znowu błędny trop. Władza nie daje szczęścia.
Przyjemności cielesne
Obserwując współczesny świat wydawać by się mogło, że tu leży klucz do rozwiązania problemu.
Ale taki pogląd kontruje Boecjusz, który zauważył, że
“jeśli rozkosze cielesne miałyby uszczęśliwiać nie byłoby powodu nie uważać bydła za szczęśliwe”.
Przyjmując takie kryterium należy uznać współczesny świat (wraz z bydłem) za szczęśliwy. A to nie wydaje się być zbyt przekonujące.
Czym zatem jest szczęście?
Przytoczmy jeszcze raz Akwinatę:
“szczęście jest dobrem doskonałym, całkowicie zaspakajającym pożądanie” .
Na tym świecie “nasze chcenie” nie daje się zaspokoić. Jak mawiał św. Augustyn:
“niespokojna jest dusza ludzka dopóki nie spocznie w Bogu”.
I znowu św. Tomasz:
“Spoczynek jest zupełny wtedy, gdy z ruchu nie pozostało nic, a radość jest zupełna, gdy z pragnień nie pozostało już nic” .
A tylko w Niebie – z pragnień, nie pozostanie już nic.
Musimy o tym pamiętać, nie tylko jako zwykli poszukiwacze prawdy i szczęścia, ale także jako wychowawcy naszych dzieci.
Na podstawie: Św Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna, I-II, q. 2 oraz II-II q. 28 a. 3
(Artykuł archiwalny, poprawiony. Fot. Pixabay.com/pl)
ZAMÓW KSIĄŻKĘ
